Category Corona, gezondheid en het dagelijksleven

Duizendmaal dank
Ann Voskamp
Categorie: Christelijk
Gelezen: mei 2019

Eucharisteo – Dankzegging. Dank zeggen voor alles en altijd, in elk onderdeel van het leven. Ann Voskamp laat zien dat je dankbaar mag zijn voor alles hoe bijzonder of hoe dagelijks het ook mag zijn. Het boek inspireert mij om meer te ontdekken waarvoor ik dankbaar ben en kan zijn. Dank zeggen is een werkwoord. Dat is iets dat ik moet leren! En moet oefenen. Door God te danken voor alle dingen in het leven, leer ik God beter kennen en geeft ik God de ruimte om mij te vullen met vreugde. Dank zegging leidt tot vreugde. God’s genade is overal alleen zie ik het niet altijd. Vanaf nu wil ik mijn ogen openen en zien wat voor moois God in dit leven heeft geschonken. Bloeiende bloemen, lachende kinderen, een zonnestraal. Maar ook uitdagingen in het leven en dagelijkse klussen; vuilnis buiten zetten, de tuin schoffelen, overleggen met collega’s, koffiezetten enz.
Maar ook wanneer ik ziek ben, dagelijks medicijnen moet nemen of soms even wat minder geduld heb met de kinderen. God is overal zichtbaar en wil zijn Liefde voor mij en voor jou zichtbaar maken. Eucharisteo – Dank zeggen!

Als chronisch longpatiënt met een verminderde longcapaciteit en vernauwde luchtwegen behoor ik tot de risicovolle doelgroep. Mensen met wie ik de afgelopen jaren samen heb gewerkt weten hoe benauwd ik het in het dagelijks leven heb.

Als ik besmet zou raken met corona dan is de kans heel groot dat ik naar een IC-afdeling moet en wekenlang aan de beademing zou moeten. Nu het aantal IC plaatsen beperkt is, is het absolute noodzaak dat we verspreiding van het virus voorkomen door zoveel mogelijk thuis te blijven. Hoewel u misschien gezond bent en mogelijk alleen lichte griep verschijnselen krijgt, is het voor veel mensen van levensbelang dat ze niet besmet raken.

Namens alle mensen uit de risicovolle doelgroepen en in het bijzonder namens longpatiënten roep ik iedereen op om verstandige keuzes te maken en thuis te blijven. Denk daarbij ook de gevolgen die IC-opname zou hebben voor de kinderen, partners, ouders, kleinkinderen en familieleden van deze mensen.

En denk bovendien aan alle artsen, verpleegkundigen en ander medisch personeel die nu al voor een bijna onmogelijke opgave staan om alle zieken te helpen. Uit het diepst van mijn hart vraag ik iedereen: blijf thuis, denk aan de kwetsbare doelgroepen.

Uiteraard dienen mensen uit de kwetsbare doelgroepen zelf ook hun verantwoordelijkheid te nemen maar een besmetting is in een korte tijd mogelijk. Stel ik blijf 24/7 binnen dan nog kunnen mijn kinderen of mijn vrouw besmet raken als ze naar buiten gaan. En aangezien we toch af en toe boodschappen nodig hebben, die niet altijd thuisbezorgd kunnen worden is er altijd kans op besmetting. Of kinderen die buitenspelen en onbewust toch andere kinderen besmetten, bijvoorbeeld kinderen van kwetsbare doelgroepen.

Daarom de oproep blijf thuis en als je toch naar buiten gaat houdt afstand!

Al sinds mijn geboorte heb ik een vernauwing in mijn luchtpijp en zijn mijn longen minder ontwikkeld dan zou moeten. Door (bijna) jaarlijkse longontstekingen is mijn longcapaciteit nog verder achteruit gegaan. Je zou je moeten voorstellen dat je door twee rietjes ademt en dat dan de hele dag door bij alles wat je doet.

In het dagelijks leven is traplopen al vermoeiend en een sprintje trekken om de trein te halen is niet mogelijk. Veel zaken die voor mensen met gezonden longen vanzelfsprekend zijn, zijn voor mij elk dag een uitdaging. Daarbij zijn er per dag grote verschillen die voornamelijk afhankelijk zijn van weersomstandigheden. Op droge zonnige dagen is weinig aan de hand heb ik alleen “gewone” benauwdheid. En dan kan behalve sporten en rennen eigenlijk alle dagelijkse dingen prima doen.

Er zijn ook dagen waarop het regent, het mistig is of er een hoge luchtvochtigheid is. Dat zijn de dagen waarop ik hele dagen hoofdpijn heb, al moe wakker wordt en net aan energie heb om mijn werk als jurist te doen. Op sommige dagen lukt zelfs – fysiek gezien – eenvoudig bureauwerk niet. Dan kan ik mij bijvoorbeeld niet concentreren vanwege de hoofdpijn of heb ik überhaupt zo weinig energie dat ik mij nergens toe kan zetten.

En dan zijn er nog dagen waarop ik echt ziek ben…, maar daar vertel ik over in mijn volgende blog.

Sinds februari gaan wij naar een andere kerkelijke gemeente. We zijn lid mogen worden van de Christengemeente in Buitenpost.

Al ruim een half jaar gaan we met enige regelmaat naar de diensten op zondag. Tijdens deze diensten ervoer ik een heilige rust en groei in geloof. Maar nu we deel uitmaken van de gemeente en de broeders en zusters steeds beter leren kennen, deel nemen aan verschillende gemeente-activiteiten ervaar ik hoe goed het is om lid te zijn van een gemeenschap. Een gemeenschap waar de elkaar kan bemoedigen, opbouwen, leuke en minder leuke dingen kan delen met elkaar. Plezier kan maken en samen kan leren uit de Bijbel over onze God.

Tegelijkertijd is het ook wennen aan andere structuren, wie doet wat? Maar dat is juist een leuke uitdaging. Hoe kunnen we de mensen leren kennen? Waar kunnen we in ondersteunen? Hoe is alles in de gemeente geregeld?

Gelukkig staan de broers en zussen klaar om ons vriendelijk de weg te wijzen en kennis te maken.

Het is heel fijn om weer naar Gods huis te gaan en opgebouwd te worden en samen met mede broers en zussen genieten van de vruchten van het geloof. Dat bid ik iedereen toe.

Het is nu december, bijna kerst. Op één of andere manier ben ik rond de kerstperiode altijd meer gericht op onrecht, armoede, hulpverlening, gerechtigheid dan in andere periodes in het jaar. Waarom? Komt het omdat goede doelen organisaties gedurende deze periode vaker een beroep doen op de goedheid van mensen?  Is het misschien omdat de gedachte aan de geboorte van Jezus Christus gepaard gaat met de gedachte aan Zijn woorden over naastenliefde? Ik weet het niet precies, maar in ieder geval gaat het in deze donkere dagen vaker over gerechtigheid.

Ik zie het ook daadwerkelijk als een daad van christelijke naastenliefde om mensen in deze tijd te helpen. Er komt kouder weer aan, donkere eenzame dagen voor mensen die veelal alleen thuis zitten. Het gaat dan over hulp dichtbij en ver weg. Niet of, maar én. Nieuws over armoede en hulpverlening uit andere landen lijkt soms erger dan nieuws in eigen land of buurt. Maar ook dichtbij kan ik hulp bieden. Even een kerstkaartje naar eenzame mensen, voedselpakketten uitdelen of doneren aan de voedselbank. Buren uitnodigen voor een kerstdiner en voor kerstdiensten. Samen, de geboorte van Jezus Christus vieren, delen uitdelen. Samen stil staan bij de geboorte van Jezus is ook delen in gerechtigheid.